Old but gold
Dit gerecht kwam voor het eerst online op 1 juli 2013. Dat wil zeggen: bij de lancering van Cookameal. Ik haal regelmatig oude gerechtjes van onder het stof. Omdat het leuk is om zelf nog eens zelf op Cookameal rond te neuzen… en omdat sommige recepten ook wel écht een nieuwe foto verdienen. (zie hier onder voor de originele – met mijn telefoon genomen – foto!)
Vandaag dus conchiglioni ripieni al forno, gevulde pastaschelpen uit de oven. Dit Cookamealtje valt zéker en vast onder de categorie “old but gold”. Waarom? Eerst en vooral omdat het hier hier nog geregeld op het menu staat (lekkere afwisseling voor spaghetti bolognese of lasagne). Bovendien werd het (in de vele jaren dat het al online staat) al door heel wat onder jullie gemaakt en gesmaakt! Dussss… moest je deze gevulde pastaschelpen nog nooit gemaakt hebben… het is het ideale moment om dat te doen!
Conchiglioni ripieni al forno
TIPS:
- Je kan de vulling naar eigen smaak aanvullen. Ik voeg soms verse spinazieblaadjes toe aan de afgekoelde vulling… mmmmm!
- Niet enkel lekker, maar ook leuk (en helemaal niet moeilijk) om te maken. Leuk voor grote en ook voor kleine chefs. Want ja hoor de kleine helpers in de keuken vinden het vast en zeker erg leuk om de pastaschelpen samen te vullen
Voor 4 personen
120 ml extra vergine olijfolie
1 ui, fijngesnipperd
300 g gehakt
400 g gepelde tomaten (1 blik)
2 el tomatenpuree
Zeezout en (versgemalen) zwarte peper
Geraspte nootmuskaat
250 ml kokend water
handjevol basilicumblaadjes, fijngehakt
150 g paneermeel
2 eieren
100 g parmezaanse kaas, geraspt
+-500 g bechamelsaus
- Verhit 80 ml van de olijfolie in een pan met dikke bodem op een middelhoog vuur
- Fruit de ui glazig (3 a 4 minuten)
- Draai het vuur hoger en bak het gehakt bruin
- Breng op smaak met peper, zout en nootmuskaat en voeg de helft van de tomaten en alle tomatenpuree toe
- Schenk het kokende water erbij, roer goed en laat het mengsel ongeveer 40 minuten zachtjes koken
- Roer enkele minuten voor het einde van de kooktijd de helft van het basilicum door de saus
- Haal de pan van het vuur en laat de vulling afkoelen, maak terwijl de vulling afkoelt een eenvoudige tomatensaus
- Voeg zout en peper toe naar smaak en laat de saus 20 min zachtjes sudderen
- Haal de pan van het vuur
- Pureer de saus
- Werk de afgekoelde vulling verder af: voeg het paneermeel toe aan de afgekoelde vulling en roer alles goed door
- Voeg de eieren toe en de helft van de Parmezaanse kaas
- (pssssst: vergeet je bechamelsaus niet te maken!)
- Verwarm nu je oven tot 180° C
- Kook de conchiglioni in een grote hoeveelheid gezouten water
Tip: Kook ze 2 min minder lang dan aangegeven op de verpakking. Zo kan je ze makkelijker vullen. De schelpen zullen nadien in de oven nog verder garen. - Laat de pasta uitlekken en een beetje afkoelen en schep vervolgens de vulling in de schelpen
- Neem een grote ovenschaal en verdeel wat van de tomatensaus op de bodem.
- Zet de gevulde pastaschelpen er rechtop in
- Schep over elke schelp een beetje tomatensaus, schenk de bechamelsaus erover en bestrooi met de rest van de parmezaanse kaas
- Bak de schotel ongeveer 20 min, of tot een mooi goudkleurig korstje is ontstaan
Geniet!
x
Amylia
Dit recept kan je terugvinden in ‘The Art of Pasta’ van Lucio Galletto en David Dale. Een prachtig boek met heerlijke Italiaanse familierecepten en smakelijke foto’s aangevuld met aquarel. “L’occhio vuole la sua parte” (Het oog wil ook wat)
Gisteren geprobeerd en perfect gelukt! Ik raad het aan om ook te proberen…zeker voor Italian food lovers! Heb zelf een kleine aanpassing gedaan en er nog een klein beetje gehakt aan toegevoegd. Had op ’t eerste zicht wat te weinig genomen, maar eigenlijk niet slecht, want zo behoud je het originele recept het meest, maar heb je de meetlovers ook weer tevreden gesteld.
Leuk dat je zelf een kleine aanpassing deed naar je eigen smaak. Ik ben zelf ook fan van dit recept. Een andere variatie: Voeg verse spinazie (in repen gesneden) toe aan de vulling! Lekker!
Gisteren klaargemaakt met de hulp van mijn zeven jarige dochter (ze wil graag kok worden zoals Jeroen Meus ;-)!) en we vonden het allemaal heel lekker. Mijn twee meisjes (8 en 7) en dan vooral de jongste, zijn meestal geen voorstanders om iets nieuws te proberen maar deze keer hebben ze met smaak en zonder ‘dat lust ik niet’ alles opgegeten. Dank je wel!
Hoi Ilse! Supertof! Leuk dat jullie samen hebben kunnen kokkerellen! Meer van dat! 😉